Havalandırma Yükleri Hesabı…
Merhaba arkadaşlar,
Bugünkü yazımda yapı ısıtma soğutma yüklerine büyük tesiri olan ama nedense ülkemizde pek önemsenmiyen havalandırma yüklerinden bahsetmek istiyorum. Ümit ediyorum bu yazıdan sonra hesaplarımızda biraz daha detaylı analiz eder ve hesabın adı her ne kadar havalandırma yükü olsada, paramızı havaya saçmayız..
Bir binaya giren dış havanın, iç hacim şartlandırma (ısıtma, soğutma, nem alma) yüklerinin bir kısmını oluşturması, binalardaki hava değişim oranlarının gerekli olan en düşük değer ile sınırlandırılmasının nedenlerinden birisidir. Tipik olarak, dış kabuk-baskın binalarda ısıl yükün %20 ile %40 kadarı hava değişimine bağlıdır.
Hava değişimi, bir binanın ısıl yükünü üç şekilde artırır. Birincisi, içeri giren hava, dış hava sıcaklığından iç hava sıcaklığına kadar ısıtılmak veya soğutulmak zorundadır. Bu duyulur ısıtma veya soğutma için enerji tüketimi:
qs = duyulur ısı yükü, W
Q = hava debisi, rn3/s
r = havanın yoğunluğu, kg/m3 (yaklaşık 1,2)
cp = havanın özgül ısısı, J/(kg. K) (yaklaşık 1000)
dt – iç-dış hava sıcaklıkları farkı, “C
olmak üzere
qs=Qpcpdt
bağıntısı ile verilir.
İkincisi, hava değişimi, bir bina içindeki havanın nem içeriğini değiştirir. Bu durum, yazın nemli dış havadan nem alınması gereken bazı yerlerde özellikle önemlidir. İç havanın nem oranının dış havanınkinden çok daha düşük olduğu kış mevsiminde ise, nemlendirme gerekebilir. Bu gizli yükler ile ilgili enerji tüketimi:
qı = gizli ısı yükleri, W
hfg= uygun bir hava sıcaklığında su buharının gizli ısısı, J/kg (yaklaşık 2,34 x 10°)
dW= iç-dış hava özgül nemleri farkı, su buharı kütlesinin kuru hava kütlesine oranı (kg/kg)
olmak üzere
qı=QphfgdW
bağıntısı ile verilir.
Yalıtım sistemi içindeki hava akışı, yalıtımın içinde veya üstünde nemin yoğuşmasına bağlı olarak da, sistemin etkenliğini düşürür.
Bir dahaki yazıda görüşmek üzere, hoşçakalın
Kaynak : ASHRAE TC 4.3 Ventilation Requirements
